Απόσπασμα από συνέντευξη Κραουνάκη στην εκπομπή της Κατερίνας
Καραβάτου :
«Ήρθε φίλος από τη βόρεια Ελλάδα και μου έλεγε: "Πόσα
χρόνια μιλάνε οι Βορειοελλαδίτες ελληνικά; Εκατό; Μιλάγανε βουλγάρικα πριν τις
απελευθερώσεις. Σου λένε δεν καταλάβαιναν την ελληνική πάνω από τη Λαμία!».
Το τι μπορεί να ξεστομίσει το στόμα ενός ηλίθιου αδαή είναι
απελπιστικό και συνάμα κακό για την πνευματική υγεία, γιατί Θεέ μου όλοι πετάνε
και μια παπάρα που ακούσανε για να φανούν ενημερωμένοι ? Έλεος και θέλει το εν λόγω πράμα να λέγεται
καλλιτέχνης ολκής και να θεωρεί εαυτόν ανώτερο και από κάθε πολιτικό, ο απολίτιστος
γλύφτης του κερατά, που κατέβηκε από τα δέντρα και νόμισε ότι έγινε άνθρωπος ,
πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο δίποδο ή έκρηξη στον νεοφλοιό δεν επετεύχθη, με
αποτέλεσμα να βρίσκεται ακόμα στην παθητική προσαρμογή στο περιβάλλον και όχι
στην ενεργητική παρέμβαση, γι’ αυτό ίσως και δεν ακολούθησε αυτό που σπούδασε
στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ακολούθησε αυτό στο οποίο μπορούσε να προσαρμοστεί,
όσο για τον φίλο του που του μετέφερε αυτήν την πληροφορία θα χρησιμοποιήσω την
λαϊκή ρύση «όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα» , Εξάλλου όπως πολύ καλά
γνωρίζουμε , μεγαλύτερη βρωμιά από το σταρ(μην χέσω) σύστεμ δεν υπάρχει ,
βρωμάει και ζέχνει το απέραντο αυτό κρεβάτι και ο νοών νοείτω και εδώ έρχεται
το αιώνιο ερώτημα είναι αρκετή η πανεπιστημιακή μόρφωση για να σε κάνει
ακέραιο, σωστό, ενημερωμένο, έξυπνο ? Ή απλώς το κολλάς στον τοίχο να έχεις να
το βλέπεις ή εάν θέλεις σε κάτι να είναι χρήσιμο το χρησιμοποιείς για κωλόχαρτο?
Προτείνω στον Κραουνάκη να διαβάσει το παρακάτω βιβλίο, Αρχαία Μακεδονία: γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός
και αυτό για να τον αποτρέψω να πετάξει στο μέλλον κάποιο άψητο τούβλο , βάζω
δε και φωτό του συγκεκριμένου βιβλίο για να μην χαθεί στην μετάφραση το βλήμα:
Ή αν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να το μελετήσει, ας διαβάσει
το ρεζουμέ παρακάτω :
Οι τέσσερις μελέτες του τόμου συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι
η αρχαία Μακεδονία και η γλώσσα της αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ιστορικού,
πολιτισμικού και γλωσσικού τοπίου της αρχαίας Ελλάδας, έχοντας διατηρήσει
ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να ήταν κοινά και με τα υπόλοιπα
ελληνικά φύλα σε μια παλαιότερη περίοδο. Τα δεδομένα που έφερε στο φως η
νεότερη έρευνα αναδεικνύουν πόσο οικείος με καθετί ελληνικό είναι ο
συγκεκριμένος γεωγραφικός-πολιτισμικός χώρος και ταυτόχρονα πόσο διαφορετικός,
λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, και πρωτότυπος, χαρακτηριστικό κάθε μεγάλου και
δημιουργικού πολιτισμού. Όσο για τη γλώσσα, αυτή εντάσσεται με βεβαιότητα πλέον
στην ομάδα των βορειοδυτικών ελληνικών διαλέκτων (δωρικές).
"Vaia"