Η Επιστροφή !!!!!

 12 η ώρα είμαι στην στάση της Ν. Ποτίδαιας Χαλκιδικής στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη και περιμένω το Λεωφορείο , το οποίο σύμφωνα με το ανηρτημένο πρόγραμμα θα φτάσει στις 12.15’ (δεν θα σχολιάσω την μετάφραση του προγράμματος στα αγγλικά γιατί μόλις το είδα κατάλαβα ότι ο Αλέξης είναι η έμπνευση κάθε επίδοξου μεταφραστή).

 Η ώρα ήταν 12,30’ όταν πρόβαλλε από την στροφή το λεωφορείο , έπρεπε να το φανταστώ, λάθος μου, ότι το ακαδημαϊκό τέταρτο ισχύει και για τα ΚΤΕΛ Ν.Χαλκιδικής. Σταματάει το μπας , κατεβαίνει ο οδηγός, τοποθετεί τις αποσκευές μαζί με μερικές χαριτωμενιές, δίνω 20ερω για το εισιτήριο και ωχ τι μου κάνεις τώρα ο οδηγός , ήθελα να το τραβήξω αλλά συγκρατήθηκα και απάντησα με ένα συγνώμη και λέει το επικό , όποιος αγαπάει παιδεύει και άλλα παρόμοια. Κοζάρω λοιπόν μια θέση, από τις ελάχιστες κενές και πάω να κάτσω θεωρώντας τον εαυτό μου τυχερό γιατί δεν θα κάνω την διαδρομή όρθια, με το που κάθομαι ακούω ένα χαι από τον διπλανό ευτραφούλη τουρίστα και λέω εδώ είμαστε, στριμώχνομαι στο μισό της θέσης μου και κάνω το λάθος να ακουμπήσω στην πλάτη του καθίσματος , ήταν τόσο κατεβασμένη που κάλλιστα θα μπορούσε να μου πει η από πίσω λούσιμο ,ανταύγιες? Αχχαχχαχα

 Προσπαθώ να συνέλθω από το σόκ και με χτυπάει το επόμενο ,AC στο φουλ και σκέφτομαι προτού γίνω νουβέλα «η παγωμένη τουρίστρια» να αλλάξω θέση και ω του θαύματος έχουμε φτάσει στην επόμενη στάση και κατεβαίνει ένα ζευγάρι , παίρνω λοιπόν των ομματιών μου και αλλάζω θέση , τα πράγματα πίστεψα πως καλυτέρευσαν , τότε ήταν που άρχισε να λειτουργεί καλά και η ακοή μου , να και «ο γόρδιος δεσμός» να με πνίγει , να και «ο περιπτεράς» που δεν περίμενε ένα λεπτό και «Υπάρχω» του Στέλλιου και όπατις . Λέω μέσα μου Θεέ μου δεν το ζω εγώ αυτό και νάσου ξεπρόβαλε δειλά δειλά η Θεσσαλονίκη . Μεγάλη η χάρη σου κοπελιά, της λέω από μέσα μου !!!!   

"Vaia"