Νικήτας
Σταματελόπουλος
Ήρωας του '21,
γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.
"Νικηταρά -
Νικηταρά
πού 'χεις στα
πόδια σου φτερά
και στην καρδιά
ατσάλι"
Στη Μάχη των
Δολιανών (18 Μαΐου 1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του
ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη
που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον
πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».
Πήρε μέρος στην
Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς
που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.
Η ανιδιοτέλεια
του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης
πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο
για την ενίσχυση του Μεσολογγίου.
Κατά τη διάρκεια
του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να
επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.
Μετά την
Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους
στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη.
Επί Όθωνος
περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα.
Προφυλακίστηκε
το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840),
αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα
να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί.
Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του
στον Πειραιά.
Μετά την
εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και
έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847
διορίσθηκε μέλος της Γερουσίας και δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου
1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών.
Πηγή: https://www.sansimera.gr
"Vaia"
